Satu petang di gerai teh tarik bawah pokok ketapang...
Mat : Dah habis balik semuanya
Said : Siapa?
Mat : Pelajar kitalah! Yang kat Mesir nun....
Said : Oooo... pelajar kat Mesir. Ingatkan siapa tadi?!
Mat : Tengok kat TV, kerajaan dah angkut semua balik... Kamu tak tengok TV ke?
Said : Tengok!! Tapi ada juga yang tak mau balik
Mat : Isy!! Degillah dia orang tu... bukannya kena bayar, kerajaan tanggung semua!
Said : Memanglah kerajaan tanggung kos balik Malaysia, tapi tambang untuk balik ke sana nanti macam mana? Bukan semua orang dari keluarga yang berkemampuan....
Mat : Kalau aku... aku balik aje, keselamatan lebih penting!
Said : Itu kau... orang lain, lain pulak cara berfikirnya. Kalau aku pun, aku tak balik!
Mat : Bahayalah, tunjuk perasaan hari-hari
Said : Memanglah ada tunjuk perasaan, tapi kalau kita ada di sana, janganlah kita ikut tunjuk perasaan tu, duduk aje di rumah. Dalam rumah masih selamat sebab setiap kawasan perumahan, penduduknya buat kawalan.. macam rukun tetangga kita tu lah.
Mat : Isy!! Kamu cakap boleh le yop... kalau alami sendiri barulah tau apa rasanya! Kalau tak balik Malaysia, duduk aje situ... deme nak bah cike ape?
Said : Bukan masalah bah! kalau bah macam kat Australia tu, memanglah semua kena pindah, tapi pindah ke kawasan lebih tinggi aje... tak perlu bawa balik ke Malaysia. Kat Mesir tu masalah tunjuk perasaan, bukan masalah air bah!!
Mat : Siapa pulak kata kat Mesir air bah?
Said : Eh!! Kan ke tadi kau yang cakap kau dengar cerita kat sana bah?!
Mat : Bila pulak aku kata bah?
Said : Yang tadi tu kau kata apa?
Mat : Aku kata bah cike! Deme tu kena bawak balik sebab susah nak bah cike!!
Said : Bah cike??
Mat : Ha'ah! Bah cike. Kalau duduk sana, nak bah cike apa? Kedai semua dah tutup, ... kalau ada orang berjual pun macam mana nak beli, duit tak boleh keluar... semua bank dah tutup!!
Said : Isy!! Lagi aku tak faham ni, apa pulak sangkut pautnya bah cike dengan kedai, dengan bank? Apa benda sebenarnya bah cike ni Mat??
Mat : Bah cike pun tak tau?! Kau tak pernah bah cike ke?
Said : Isy!! Tak pernah rasanya aku buat benda pelik-pelik tu... simpang malaikat empat puluh empat!!
Mat : He! He! He!... tak kan tak pernah bah cike kut?! Orang mati aje yang tak bah cike... orang hidup semua kena bah cike, sebabnya kalau tak bah cike, kita boleh mati.
Said : Ooi! Cakap bahasa Melayulah, aku tak faham ni. Bah cike tu apa??
Mat : He! He! He! .... tak tau yek?! Bah cike tu maksudnya makan! Tak kan kamu tak pernah makan ke? Orang mati aje yang tak makan! Kih! Kih! Kih!....
Said : Laa... makan ke? Lain kali cakaplah makan. Gunakanlah bahasa kebangsaan kita!!
Mat : Bahasa kebangsaan le tu, bukan bahasa asing. Bahasa Melayu orang Perak.
Said : Bahasa Perak ek? Patutlah aku tak pernah dengar.
Mat : Eh! Ad, kamu kena belajo juga bahasa Perak ni serba sedikit tau, kan ke gelpren kau tu orang Pasir Salak? Kawasan tu pekat Peraknya, nanti pergi rumah mentua, haru-biru jadinya kalau tak faham apa deme cakap
Said : Eh! Betul juga tu Mat kan?! Selama hari ni aku tak pernah terfikir pulak pasal tu.. eh! Mat, kau boleh tolong aku kan? Tolonglah ajar aku sikit-sikit...
Mat : He! He! He... boleh, boleh... tak de halnya. Ok, kita mula dengan yang ni. Bayo duit ayo aku ni...
Oleh : Prof Madya Dr Nor Hisham Osman
Glosari - Dialek Perak
Bah cike - makan
Deme - mereka
Ayo - air
Bila Hati Dah Sayang Mewah Bahasa